Zespół kościelny parafii pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Rozniszewie dec. MWKZ nr 67/10 z dnia 29.01.2010 r. nr rej. A-897.
Jedno z dwóch sanktuariów maryjnych na terenie powiatu kozienickiego. Jak podają legendy kościół pw. św. Narodzenia Najświętszej Marii Panny powstał w miejscu, gdzie miała się objawić Matka Boża z dzieciątkiem. Teren ten był podmokły, rosła na nim samotnie grusza, która później przez długi czas znajdowała się za ołtarzem z łaskami płynącym wizerunkiem Matki Bożej Rozniszewskiej.
Na początku 2010 roku zespół kościelny w Rozniszewie został wpisany do rejestru zabytków Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. W skład zespołu wchodzi kościół, budynek dzwonnicy, ogrodzenie i plac przykościelny ze starodrzewem.
Współczesny zespół kościelny w Rozniszewie powstał w latach 1880-1885 w miejscu dawnego drewnianego założenia. Częściowo został odbudowany w 1947 roku po zniszczeniach dokonanych w trakcie walk o przyczółek warecko-magnuszewski.
Halowy kościół pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny został wzniesiony z cegły wg projektu znanego architekta Edwarda Cichockiego oraz Jana Hanza w stylu neogotyckim, wpisując się w nurt kościelnej architektury historycznej ziemi radomskiej przełomu XIX i XX wieku. Korpus świątyni jest trójnawowy, trzyprzęsłowy z trójbocznie zamkniętym prezbiterium oraz zakrystiami na zakończeniu naw bocznych. Od południa do kościoła dostawiono dwie wieże, pomiędzy którymi znajduje się kruchta. Cokół budynku wykonano z bloków granitowych. Elewacje rozczłonkowano przyporami. Fasada trzykondygnacyjna z wieżami nakrytymi dachami wiciowymi. Każda kondygnacja oraz wieże bogato zdobione fryzem dekoracyjnym wykorzystującym motywy: blend, płycin, pilastrów, łuków ostrych, tworzących na fasadzie uporządkowaną siatkę podziałów, pokrywającą całą powierzchnię fasady. Na osi środkowej uskokowy portal ostrołukowy zwieńczony szczytem trójkątnym wychodzącym ponad gzyms kordonowy pierwszej kondygnacji Pozostałe elewacje ozdobione fryzem podgzymsowym w formie geometrycznej plecionki. Nawy kościoła mają sklepienia krzyżowe wspierające się na filarach i wspornikach. Filary składają się z wysokiego cokołu, kanelowanego trzonu, oraz wieloczęściowej profilowanej głowicy zdobionej guzami, rozetami ozdobnymi konsolami. Podobnie zdobione są wsporniki. Balustrada chóru zdobiona jest ostrołukowymi blendami, fryzami kostkowymi oraz pilastrami.
Ceglana dzwonnica wzniesiona jest na planie kwadratu, pokryta została dachem namiotowym. Usytuowana jest w południowo-wschodnim narożniku placu przykościelnego. Na placu przykościelnym rosną lipy, wśród których znajdują się drzewa mające ok. 100 lat. W świątyni znajdują się trzy ołtarze, wszystkie gotyckie. W głównym ołtarzu znajduje się cudowny obraz Matki Boskiej Rozniszewskiej, zasłonięty obrazem św. Józefa. W ołtarzu bocznym po prawej stronie są obrazy św. Franciszka i św. Antoniego, w przeciwległej nawie jest ołtarz z obrazem św. Rozalii. Obraz Matki Boskiej w Rozniszewie malowany jest na płótnie, na wzór cudownego obrazu w Częstochowie. Twarz Bogarodzicy ma dwa cięcia w prawy policzek, Dzieciątko spoczywa na lewej ręce, prawą natomiast wskazuje na Matkę. Obraz ma dwie sukienki na zmianę: metalową ofiarowaną przez p. Elżbietę Czaczkowską, dziedziczkę Rozniszewa i jedwabną wyszywaną kamykami i perłami. Na św. głowach znajdują się duże korony. Od 1743 roku prowadzona jest księga dokumentująca składane dary i wota Matce Bożej. Nie sposób wyliczyć wszystkich, które ku pamięci potomnych zostały spisane w pamiątkowej księdze.
Od wielu lat, 15 sierpnia w dzień Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny z Magnuszewa wyrusza piesza pielgrzymka do cudownego obrazu. Pielgrzymując do Rozniszewa piesi pokonują dystans ponad 10 kilometrów.
